ΘΕΜΑ: Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ «ΠΑΝΤΟΦΛΑΣ»

Τα πρώτα πλοία στην Ελλάδα που θα μεταφέρουν ανθρώπους και αυτοκίνητα και έχουν μια κάποια σχετική ασφάλεια είναι πλέον γεγονός. Άλλες φορές κατασκευάζονται σε Ελληνικά καρνάγια και άλλες πάλι φορές έρχονται αγορασμένα από το εξωτερικό παλιά πολεμικά αποβατικά σκάφη, που πήραν μέρος στην απόβαση της Νορμανδίας. Ήταν οι πρώτοι εργάτες των πρώτων πορθμειακών γραμμών της χώρας. Στην Ελλάδα πήραν το όνομα «παντόφλες» (λόγω σχήματος) και ξεκίνησαν αρχικά στη γραμμή Πέραμα – Παλούκια, πήγαν στο Ρίο – Αντίρριο και σιγά σιγά ξεκίνησαν να δραστηριοποιούνται όπου υπήρχε ανάγκη και κυρίως όπου δεν υπήρχε δρόμος. Οι πρώτες κατασκευές ανορθόδοξες, για να φτιαχτεί ένα καράβι έπρεπε να αγοράσεις όλα σχεδόν τα εξαρτήματα του από τα παλαιοπωλεία, τιμόνια, πόρτες, παράθυρα, καθίσματα και αλλά πολλά, που φυσικά προέρχονταν από παλιά κομμένα φορτηγά πλοία. Έτσι η «παντόφλες» άρχισαν να μπαίνουν στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Η οικονομία αναπτύχθηκε από αυτά τα πλοία. Αυτά τα σκαριά μετέφεραν στα νησιά τα πρώτα φορτηγά για τις μεγάλες κατασκευές. Αυτά τα σκαριά μετέφεραν μαζικά τους πρώτους τουρίστες και αντικατέστησαν τους ανύπαρκτους τότε δρόμους. Ήταν ένα φθηνό καράβι και σε κατασκευή, αλλά και σε συντήρηση που μπορούσε να πάει παντού. Παραθαλάσσιες περιοχές, νησιά, από τον Βορρά έως το Νότο και από την Ανατολή έως τη Δύση της χωράς αυτά τα πλοία μεταφέρουν κάθε λογής υλικό, όχημα, ανθρώπους, ζώα, είδησης και προπάντων ζωή. Τα χρόνια πέρασαν και οι «παντόφλες» αυξήθηκαν και πλήθηναν και άρχισαν να δίνουν την σειρά τους σε νεότερες «παντόφλες» και αυτές με την σειρά τους στα πρώτα πλοία κλειστού τύπου και στα πρώτα αμφίπλωρα και φτάνουμε στο σήμερα. Το έτος 2012 όπου οι «παντόφλες» είναι πλέον λίγες και τα έξοδα πάρα πολλά για τις εταιρείες και την στιγμή που τα κλειστού τύπου πλοία είναι βάρος για τις ναυτιλιακές, τα πράγματα έχουν αρχίσει να αλλάζουν. Εδώ και καιρό τα μεγάλα φορτηγά οχηματαγωγά πλοία έχουν αρχίσει να πλήττονται από μικρά πλοιάρια που φαινομενικά μπροστά τους δεν πιάνουν μια, αλλά στην πράξη φαίνεται να κερδίζουν την μάχη. Μιλάμε φυσικά για τις «παντόφλες», που μεταφέρουν στην Κρήτη, στις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα τόνους καύσιμα και άλλα εύφλεκτα υλικά. Στις σημερινές πορθμειακές γραμμές τα μεγάλα και ακριβά πλοία πωλούνται σωρηδόν στο εξωτερικό (και αν τα πάρουν και εκεί). Τα αμφίπλωρα που έγιναν της μόδας και «στούμπωσαν» τις γραμμές άρχισαν να χωλαίνουν. Σκάφη μεγάλα, χωρητικότητας 150 και πλέον αυτοκινήτων και 800 και πλέον επιβατών που δουλεύουν μόνο το καλοκαίρι (δυο μήνες) και το χειμώνα κάθονται και πηγαινοφέρνουν μόνο τα πληρώματα τους τις περισσότερες φορές, έγιναν μη βιώσιμα.  Όταν έχουμε το παράδειγμα της Κέρκυρας που διώχνει τα ακριβά σκαριά και γυρίζει στις παραδοσιακές «παντόφλες» και όλοι γενικά ψάχνουν τρόπους να κρατηθούν, πρέπει να αναρωτηθούμε, μήπως έχουν αρχίσει να αλλάζουνε τα δεδομένα; Μήπως στην Ελλάδα του σήμερα, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, που όλα έχουν πάρει την ανηφόρα, μήπως… ήρθε η ώρα της εκδίκησης της «παντόφλας»; Μήπως η παλιά κλασική «παντοφλίτσα» με τα 50 και 60 ι.χ., έρθει ξανά στο προσκήνιο και γίνει για ακόμη μια φορά ο πρωταγωνιστής;